در 23 ژوئن 2018، یازده بچه 12 تا 13 سال در یک زمین چمن با یکدیگر بازی میکردند. بعد از اتمام فوتبال، مربی به باشگاه دیگری میرود و در آنجا مشغول تمرین میشود که والدین یازده بچه قبلی با او تماس میگیرند اما او جواب نمیدهد. بعد از دو ساعت، او گوشی خود را چک میکند که با پیامهایی تحت عنوان چرا فرزند ما به خانه نیامده است، مواجه میشود. به نظر شما چه اتفاقی افتاده؟
یازده بچه کجا رفتند؟
مربی با 11 بچه و دستیار خود تماس میگیرد تا در نهایت، یکی از بچهها جواب او را میدهد و میگوید او با آنها نبوده اما همه آنها به سمت یک غار به اسم تم لوآنگ رفتهاند. بنابراین، سرپرست به سمت غار میرود و متوجه میشود که رودخانهای از آب به سمت غار سرازیر شده، پس با غواصهای نیرو دریایی تماس میگیرد زیرا ورودی بسته شده است. یک غارنورد که به خوبی آنجا را میشناسد به کمک آنها میآید و غواصان را راهنمایی میکند.
برای کمک بیشتر تصمیم میگیرند که دو غارنورد حرفهای دیگر را نیز باخبر کنند که غواصهایی حرفهای بودند. این دو نفر، وارد غار شدند اما به خاطر فشار آب و دیوارهای غار کار آنها بسیار سخت شده بود. آنها باید 3 کیلومتر جلو میرفتند تا به یک سه راهی برسند زیرا آب به آنجا نمیرسید و احتمال این را دادند که بچهها در آنجا باشند. در نهایت، آنها به آنجا رسیدند اما بچهای نبود و مجبور شدند دو کیلومتر دیگر جلو بروند که روی یک حفره آنها را پیدا کردند.
ایدههای زیادی برای خروج آنها ارائه میشود اما هیچ کدام کارایی لازم را ندارد و در غار اکسیژن بسیار کم بود، حتی دو غواص هم جان خود را از دست میدهد. بنابراین، یک دکتر میگوید بهتر است که بچهها را بیهوش و با لباس غواصی آنها را خارج کنید. در نهایت، با این روش طی 3 روز تمام آنها را نجات میدهند.
سخن پایانی
این اتفاق وحشتناک به ما نشان میدهد که هرگز به جاهایی که اطلاعی درباره آن نداریم، از روی هیجان و کنجکاوی نرویم.