اضافه کردن ویدیو
در دهه 1994، اندرو وایل موفق به حل معمایی شد که به مدت 357 سال ریاضی دانان را درگیر و سرگردان کرده بود. پیر دوفرما ریاضیدان فرانسوی قرن هفدهم اظهار کرده بود که نمی‌توانید اعدادی را بیابید که در آن (x^n + y^n = z^n) باشد، زمانی که (n) یک عدد صحیح بزرگتر از 2 محسوب شود. برای مثال (3^3 + 4^3 = 91) برابر با مکعب هیچ عدد مثبتی نمی‌باشد.
در سال 1637، فرما در یک چاپ از کتاب آریتمتیکا اثر دیوفانتوس، یک متن باستانی یونانی در مورد فرضیه اعداد نوشت: (اثباتی واقعاً شگفت‌انگیز از این موضوع پیدا کرده‌ام، اما حاشیه این صفحه برای جای دادن آن خیلی کوچک است.) اما او هرگز توضیحات خود را در جایی یادداشت نکرده است. بیش از 300 سال، ریاضی‌دانان بر روی این موضوع دشوار و سخت که شبیه قضیه فیثاغورس است و برای توان‌های بزرگتر از 2 به کار گرفته می‌شود، فکر کردند.
شخصیتی به اسم اندرو وایل
اندرو وایل در کودکی در کتابخانه‌ای در کمبریج انگلستان در سال 1963 با مسئله آخر پیر دوفرما مواجه شد. او در یک گفت‌و‌گو در کتاب معمای فرما نوشته سایمون سینگ، بیان می‌کند: (اینجا مسئله‌ای بود که من یک بچه 10 ساله می‌توانستم آن را بفهمم و از همان لحظه می‌دانستم که هرگز نمی‌توانم آن را کنار بگذارم، من باید آن را حل کنم.)
عزم و اراده او بسیار بی‌نظیر بود، به ویژه که ذهن‌های برجسته و متفکر ریاضی برای قرن‌ها نتوانسته بودند مسئله دوفرما را حل کنند. ریاضیدان سوئیسی قرن هجدهم لئونارد اویلر یک موضوع خاص را اثبات کرد، او گفت که هیچ راهکاری برای (n = 3) در کار نیست. اویلر از دوست خود خواست تا خانه پیر را بگردد، شاید او اثبات خود را در جایی یادداشت کرده باشد اما نتیجه ای به دست نیاورد.
