هر چیزی که شما در اطراف خود میبینید، از اتم تشکیل شده، حتی خود شما. این ذره از یک هسته و چند الکترون ساخته شده که هستهها شامل پروتونها و نوترونها میشوند و تعداد پروتونها تعیین کننده نوع عناصر هستند. برای مثال آب از دو عنصر هیدروژن و اکسیژن به وجود آمده است.
علم مکانیک کوانتومی به شما نشان میدهد که شکل واقعی اتمها کمی متفاوتتر از افکار سادهی شماست. میتوانید آنها را به صورت چندین لایه الکترونی در نظر بگیرید. الکترونهایی که در لایه بیرونی قرار گرفتهاند را الکترونهای ظرفیت میگویند. اکثر واکنشهای شیمیایی بستگی به رفتار این ذرهها دارند.
جدول تناوبی عناصر
تمامی عناصر موجود در یک جدول تناوبی لیست شدهاند. آنهایی که در یک ستون یا گروه قرار میگیرند، تعداد الکترونهای ظرفیت یکسانی دارند. برای عناصر اصلی، تعداد این ذرههای منفی برابر با شماره گروه است. هلیوم نیز به علت کوچکی فقط دو الکترون دارد و مثل گازهای نجیب رفتار میکند و در کنار آنها قرار گرفته است.
گروه خاصی از عناصر با خواص مشترک شناخته شدهاند. گروه اول یا همان فلزات قلیایی همگی یک الکترون ظرفیت دارند، براق و نرم هستند و در برخی از واکنشهای شیمیایی عملکرد مشابهی دارند.
عناصری که در یک ردیف قرار گرفتهاند، تعداد لایههای الکترونی آنها یکسان است و با حرکت از بالا به پایین با افزایش تعداد لایهها مواجه میشوید. باید بدانید که جرم اتمی نیز از چپ به راست در هر دوره افزایش پیدا میکند چون به تعداد پروتونها، الکترونها و نوترونهای هسته اضافه میشود.
مختلف بودن تعداد نوترونها باعث ایجاد ایزوتوپهای متفاوت از یک عنصر میشود که بیشتر آنها ناپایدارند و تابشهای یونیزان را آزاد میکنند.
از برابری تعداد الکترونها و پروتونها نتیجه میگیرید که اتم بدون بار است. اما اگر تعداد ذرههای منفی بیشتر باشد، اتم بار منفی و در غیر این صورت بار مثبت خواهد داشت.