سوپر شارژرها و توربو شارژرها دو نوع مکانیزم تقویتی و محرک برای موتورهای احتراق داخلیاند که هدف اصلی هر دو بهبود میزان هوای ورودی به موتور و ارتقا کارایی آن است. تفاوت بنیادی که در بین این دو سیستم وجود دارد، روشهای تأمین انرژی آنهاست.
سوپر شارژرها به صورت مکانیکی و معمولا از طریق اتصال به میللنگ موتور کار میکنند. همچنین توربو شارژرها برای تامین انرژی، گازهای خروجی اگزوز را مورد استفاده قرار میدهند. هر دو سیستم با هدف افزایش کارایی موتور و قدرت آن ساخته شدهاند اما هر کدام ویژگیها و مزایای خاص خود را دارند.
نحوه عملکرد سوپر شارژرها
سوپر شارژرها را بر روی منیفولد هوای ورودی موتور نصب میکنند. با یک تسمه، توان و قدرت میللنگ را به پولی سوپر شارژر انتقال میدهند. مکانیزم دندهای، نیرو را به روتورهای مخالف منتقل و هوا را از طریق فیلتر و لوله ورودی وارد میکند. همچنین روتورهای درهم قفل شده هوا را به واسطه سوپر شارژر به سمت پایین میفرستند.
افزایش پیچیدگی دستگاه باعث ارتقا عملکرد آن میشود ولی هزینههای تولید نیز بالاتر خواهد رفت. طراحی سوپر شارژرهای گریز از مرکز با توربوشارژرها مشابه یکدیگرند ولی همچنان به صورت مکانیکی و با اتصال به موتور فعالیت میکنند. این نوع سوپر شارژرها معمولاً برای دستیابی به حداکثر توان در دور بالای موتور تنظیم و هماهنگ شدهاند.
نحوه عملکرد توربو شارژرها
این دستگاه به سیستم اگزوز موتور متصل میشود. توربوشارژر شامل دو بخش توربین و کمپرسور میشود. گازهای خروجی از اگزوز به سمت توربین میروند. همچنین دمای بالا و فشار آنها، توربین یا چرخ اگزوز را به چرخش در میآورد. یک شفت مهر و موم شده ارتباط بین چرخ اگزوز و چرخ کمپرسور را برقرار میکند.
چرخ کمپرسور نیز هوا با استفاده از فیلتر هوا و لوله ورودی به داخل میکشد. در این پروسه هوا گرمتر شده و بیشتر سیستمهای توربو بین توربو و ورودی موتور، اینترکولر دارند تا دمای هوا را نسبت به دمای محیط کاهش دهد. هوای خنک که چگالی زیادی دارد باعث ورود بیشتر هوا به داخل موتور میشوند.
اینترکولر کارایی مشابه رادیاتور دارد. هوای گرم از لولههای داخلی عبور کرده و هوای محیط به کمک جریان اطراف لولهها آن را خنک میکند.