اضافه کردن ویدیو
معمولا ما در اولین تعاملات اجتماعی خود با دیگران به سرعت آنها را مورد قضاوت قرار می‌دهیم، این سنجش بیشتر بر اساس زبان بدن و به خصوص خوش‌و‌بش با دست شکل می‌گیرد. دست دادن به عنوان یک ابزار غیرکلامی مهم در ایجاد ارتباطات در برداشت‌های اولیه بسیار موثر است. در این ویدئو، ما اهمیت این موضوع و تاثیرات آن بر درک‌های اولیه را بررسی می‌کنیم.
تاریخچه دست دادن
دست دادن به شکل مدرن تقریبا ۲ هزار سال است که در فرهنگ غربی رواج دارد. در چهار هزار سال قبل و در دوران روم باستان، شکل اصلی این کار متفاوت بوده و در آن زمان، این کار به عنوان نمادی از قدرت در بین رهبران نظامی به حساب می‌آمد.
دست دادن بیشتر توسط مردان انجام می‌شد که به عنوان نشانه‌ای برای تعیین قدرت و جایگاه در مذاکرات و نبردها بود. رهبرانی که دست خود را بالاتر از دیگران قرار می‌دادند به نوعی برتری و اقتدار بیشتر خود را نشان می‌دادند.
نقش دست دادن در ایجاد روابط
دست دادن به عنوان مقدمه‌ای برای تعامل بین افراد که می‌تواند احساسات متفاوتی را منتقل سازد. انجام این کار به سه شکل صورت می‌گیرد:
احساس راحتی و همکاری: دست دادن به طور متعادل، احساس خوبی را به طرف مقابل منتقل خواهد کرد و نشانه تمایل به همکاری می‌باشد.
حس عدم اطمینان: دست دادن ضعیف و بی انرژی می‌تواند حس ناپایداری و تهدید را در فرد مقابل به وجود آورد.
احساس تسلط: دست دادن‌هایی با فشار بیشتر، حس برتری و کنترل را به طرف دیگر منتقل میکند.
قوانین دست دادن برای ایجاد ارتباط
برای یک دست دادن موفق، دو قانون وجود دارد:
دست‌ها باید به طور کامل صاف باشند.
فشار دست باید متناسب با فشار طرف مقابل همخوانی داشته باشد.
در دست دادن، شدت فشار باید طوری باشد که حس تعادل و راحتی در هر دو طرف را به وجود آورد. همچنین، اگر فشاری که فرد مقابل وارد میکند بیشتر یا کم‌تر از حد معقول باشد، احساس نابرابری و بی‌نظمی ایجاد می‌شود.
