در زمینه آموزشی، شش سطح تفکر مختلف وجود دارد که لازم است هر دانشآموزی آنها را یاد بگیرد تا به نتایج چشمگیری دست پیدا کند. بسیاری از محصلان در مقاطع ابتدایی متوقف میشوند و این مسئله باعث احساس فشار و ناامیدی میشود. بیشتر آنها بر این باورند که ناتوانی آنها در موفقیت به علت عدم قابلیت آنها میباشد نه بخاطر عملکرد نادرست نسبت به تفکر.
سطوح متفاوت تفکر
یادآوری: تمرکز این مقطع پایهای بیشتر بر روی حفظ و نگهداری اطلاعات از طریق خواندن و نوشتن مکرر است. همچنین، این شیوه میتواند خستهکننده باشد و باعث درک سطحی از موضوعات میشود.
درک: در این سطح، فراگیران به جای حفظ اطلاعات به درک مفاهیم میپردازند.
کاربرد: در این بخش، دانشآموزان میتوانند علم خود را در حالتهای متنوع عملی و درک خود را در حوزههای واقعی نشان دهند.
تحلیل: این قسمت شامل تفکیک و بررسی اطلاعات پیچیده است. به دانشآموزان امکان ارزیابی روابط را میدهد تا به نتیجهگیری بپردازند.
ارزیابی: در این سطح، فراگیران بر اساس معیارها و استانداردها به سنجش و ارزیابی نظریهها یا مفاهیم میپردازند.
خلق: بالاترین مقطع که در آن دانشآموزان اطلاعات و نظریههای خود را ترکیب و راهکارها یا مفاهیم جدیدی را به وجود میآورند. این سطح برای خلاقیت و نوآوری در هر زمینهای ضروری است.
شکست ایستایی و بیتحرکی
اغلب دانشآموزان در دو سطح اول متوقف میشوند که این مسئله، استرس و عدم اعتماد به نفس در تواناییهایشان را به همراه خواهد داشت. باید بدانید که پیشرفت در این سطوح به تلاش و تغییر در استراتژیها و تکنیکهای تفکر نیاز دارد.
با تعیین تمرین هدفدار و تمرکز بر سطحهای بالاتر تفکر، دانشآموزان میتوانند پتانسیلهای خود را به کار گیرند. همچنین، با درک و شناخت این سطوح، فراگیران میتوانند یادگیریهای خود را ارتقا و به مقاطع بالاتری از موفقیت دست یابند.