اضافه کردن ویدیو
در سال ۴۵۲ میلادی، هون‌ها (Huns) حملات خود را به سمت شمال ایتالیا شروع کردند و امپراتوری روم در آستانه سقوط قرار گرفت. شهرهای زیادی ویران شدند و مردم برای نجات جان خود در تالابی نزدیک ساحل ساکن شدند و در چند جزیره کوچک پناه گرفتند. این تصمیم نه تنها آنها را از نابودی و مرگ نجات داد بلکه یکی از بزرگترین شگفتی‌های مهندسی جهان (ونیز) را رقم زد.
چگونگی طراحی و ساخت ونیز
این جزایر کوچک محل مناسبی برای زندگی نبودند زیرا جاده، زمین مناسب یا آب شیرین در آنجا وجود نداشت اما ونیزی‌ها موفق شدند که از یک تالاب گلی، شهری زیبا و ثروتمند بسازند. بنابراین، ونیز در بین جزیره‌های کوچک با شبکه‌ای از کانال‌ها و پل‌ها شکل گرفت و تبدیل به یک مرکز تجاری جهانی شد. همچنین، مهندسی هوشمندانه این شهر آن را به یکی از ثروتمندترین‌های دوران خود مبدل کرد.
این جزایر گلی و نرم، تحمل وزن یک انسان را نداشتند، چه برسد به ساختمان‌ها. در نهایت، ونیزی‌ها تصمیم گرفتند که تیرهای چوبی را از جنگل‌ها جمع‌آوری کنند و پایه‌های محکمی را برای سازه‌های خود بسازند. این چوب‌ها با لایه‌ای سخت‌تر از خاک رس مواجه شدند که با نزدیک کردن آنها به یکدیگر، زمین را برای ساخت و ساز تقویت کردند. بعد از محکم کردن تیرها، تخته‌های چوبی را بر روی آنها قرار دادند و برای بالابردن سطح سازه‌ها، سنگ‌های خاصی را به کار بردند.
بنابراین، این روش ساخت و ساز، شاهکاری در دنیای مهندسی بود زیرا چوب‌ها با هوا در تماس نبودند و این موضوع مانع از پوسیدگی آنها میشد. لازم است که بدانید بیشتر پایه‌های اصلی ونیز هنوز پابرجا هستند که باعث حفظ پایداری شهر می‌شوند. با گذشت زمان، ونیزی‌ها به جای چوب از آجر برای ساخت خانه‌های خود استفاده کردند و به جای سیمان از ملات‌های آهکی کمک گرفتند تا سازه‌ها را انعطاف‌پذیر بسازند و بتواند تغییرات زمین را تحمل کند.
سخن پایانی
در نتیجه، ونیز، جزیره‌های خود را به هم متصل کرد و به یکی از شاهکارهای مهندسی جهان تبدیل شد.
