در سال 1927، 29 نفر از بزرگترین فیزیکدانان دنیا در کنفرانس معتبر سیلوان در بروکسل دور هم جمع شدند. تنها زنی که در این گردهمایی حضور داشت، ماری کوری بود. او در بسیاری از زمینهها نخستین بود. اولین کسی که جایزه نوبل را به دست آورد و حتی موفق شد دو بار این تندیس را دریافت کند، آن هم در دو رشته متفاوت.
ماری کوری به دلیل کارهایش در حوزه رادیواکتیویته شناخته میشد. در جنگ جهانی اول او موفق شد جان میلیونها نفر را نجات دهد. او با نام اصلی ماریا سالومه اسکلودوفسکا در ورشو، لهستان که در آن زمان در دست روسیه قرار داشت در 7 نوامبر 1867 به دنیا آمد. او کوچکترین عضو از یک خانوادهی معلم بود. مادر او، براتیسلاوا اسکلودوفسکا، مدیر یک مدرسه شبانهروزی بود و پدرش، ولادیسلاو اسکلودوفسکا، مدرس فیزیک و ریاضیات که به هویت لهستانی خود افتخار میکرد.
بازرسان روسی به علت حس میهن دوستی، پدرش را به موقعیتهای کم درآمد منتقل کردند. او برای حمایت از فرزندانش مجبور شد دانشآموزان را به خانه بیاورد. بزرگترین عضو خانواده زوفیا، از یکی از شاگردان بیماری تیفوس گرفت و درگذشت. چند سال بعد مادر ماری به خاطر سل فوت کرد.
دوران سخت تحصیلی ماری
در نهایت، ماریا موفق شد که دبیرستان خود را با رتبهی اول به پایان رساند. اما به خاطر جنسیتش نتوانست وارد دانشگاه شود، زیرا امپراتوری روسیه به زنان اجازه تحصیل را نمیداد. بنابراین او و خواهرش برونیسلاوا در دانشگاه پروازی که به خاطر تغییر مداوم مکان کلاسها برای دور ماندن از چشم مقامات به این نام معروف شده بود، ثبت نام کردند.
ماریا از 17 سالگی به عنوان یک معلم خصوصی کار میکرد. او در حین انجام کار برای بستگانش، خانواده زوروسکی، عاشق پسر آنها یعنی کازیمیش شد که بعدها این فرد به یک ریاضیدان تبدیل گردید. اما این رابطه موفقیت آمیز نبود.
زمانی که ماریا 24 ساله بود، او بالاخره توانست به پاریس برود و نام ماری را برای خود انتخاب کند. او موفق به ثبت نام در دانشگاه پاریس در رشتههای فیزیک و ریاضیات شد و در سال 1903 دکترای علوم را کسب کرد.