جنگ جهانی اول: شکل‌گیری اتحادها و آغاز تنش‌ها

در سال 1914، ابر قدرت‌های اروپا به دو اتحاد رقیب، سه‌گانه و متفقین تقسیم شدند. جبهه متحد که شامل فرانسه، بریتانیا و روسیه بود و به علت نگرانی و بدگمانی نسبت به نیرویی در حال توسعه همچون آلمان، یکپارچه شده بودند. 

چگونگی آغاز جنگ جهانی اول

اتحاد سه‌گانه که شامل آلمان، امپراتوری اتریش-مجارستان و ایتالیا می‌شد. همچنین بزرگ‌ترین ترس سرزمین نازی‌ها، محاصره شدن توسط رقبا بود. پادشاهی دوگانه نیز برای حفظ قلمرو شکننده‌اش، تلاش می‌کرد و ایتالیایی‌ها به دنبال به دست آوردن منافع در مقابل فرانسه بودند.

جنگ جهانی اول در 28 ژوئن 1914 در شهر سارایوو آغاز شد. وارث پادشاهی اتریش-مجارستان، توسط گاوریلو پرنسیپ که یک ملی‌گرا بود، کشته شد. امپراتوری دوگانه، صربستان را به حمایت و پشتیبانی از این قتل متهم و یک نامه توهین‌آمیز برای این کشور فرستاد که آن را رد کردند و در مدت کوتاهی، اتریشی‌ها به بلگراد حمله کردند.

نیکلای دوم روسی، به علت حس مسئولیت‌پذیری و داشتن ارتباطات قومی با صربستان، دستور تجمیع ارتش روسیه را برای دفاع صادر کرد. امپراتور بزرگ آلمان، ویلهلم دوم که قبلا قول داده بود که از پادشاهی دوگانه حمایت و پشتیبانی می‌کند، این تنش را غیرقابل اجتناب می‌دید. آلمانی در همین حین بسیج لشکر روسی را بهانه‌ای برای جمع آوری سربازان خود در نظر گرفتند و به آنها اعلان نبرد را دادند.

طرح شلیفن در جنگ جهانی اول

آلمان این موضوع را می‌دانست که درگیری با روسیه به معنی تنش با هم‌پیمان آن یعنی فرانسه نیز خواهد بود. در نتیجه، برای مواجهه با تهدید جنگ در دو جبهه، یک برنامه به نام شلیفن را ارائه داد. همچنین بیشترین تمرکز را در این طرح بر روی روند تسریع در حملات به فرانسه گذاشته بودند تا ابتدا این کشور را از بین ببرند و بعد از آن به روسی‌ها توجه نشان دهند.