اضافه کردن ویدیو
این ویدئو، یکی از جذاب‌ترین و عجیب‌ترین طرح‌های هواپیمایی که تا به حال در آسمان به پرواز درآمده است را بررسی می‌کند. بالگردی که شباهتی به بقیه نداشت و حتی تصور اینکه بتواند حرکت کند نیز بسیار سخت بود. همچنین، نوع جدیدی از این هواپیماها طراحی شد که بتواند هم بالاتر، هم سریع‌تر و هم دورتر برود. طراح این پروژه، یقین داشت که بال‌های این پرنده می‌تواند انقلاب بزرگی را در نحوه‌ی پرواز به وجود آورد.
بررسی چالش‌های طراحی هواپیمایی به اسم بمب‌افکن
در سال 1941، ایالات متحده بمب‌افکن‌های قدرتمندی را تولید کرد که به سختی آنها را مسلح و استحکام زیادی داشتند. این طرح یک مشکل اساسی داشت، بیشینه مسافت پرواز آنها فقط حدود 3000 کیلومتر بود. همچنین، آمریکا در جنگ جهانی دوم، بمب‌افکنی را می‌خواست که بتواند از آمریکای شمالی به سمت اروپا پرواز کند تا اهداف نازی‌ها را بمباران و دوباره به خانه برگردد.
طراحی اولین بمب‌افکن بین‌قاره‌ای، چالش‌های زیادی را در دنیای مهندسی را به وجود آورد. تفکرات سنتی اعتقاد داشتند که این هواپیما باید با بال‌های عظیم و چندین موتور و مخزن سوختگیری ساخته شود و از بالگردهای سنگین موجود بزرگتر باشد. در واقع، این چنین جنگنده‌ای نه تنها کندتر بود بلکه اندازه‌ی غول‌پیکر، آن را به هدفی ساده برای دشمنان تبدیل می‌کرد.
در نهایت، یک طراح به اسم جک نورثروپ راهکار نوآورانه‌ای را پیشنهاد داد. او معتقد بود که اجزای هواپیما مانند موتور، سطوح دم و بدنه، باعث ایجاد کشش اضافی و افزایش وزن سازه‌ای می‌شوند و کارایی را کاهش خواهند داد. او یک سوال پرسید: اگر بشود این اجزا را حذف کرد و تنها بال باقی بماند، چه اتفاقی می‌افتد؟ پاسخ این پرسش این است که بیشترین میزان نیروی بالابر را تولید و کمترین کشش را به وجود می‌آورد. بنابراین، اگر این ساختار بتواند به پرواز درآید، بمب‌افکنی سبک‌تر، سریع‌تر و کارآمدتر ساخته می‌شود.
سخن پایانی
بنابراین، ساختار بال‌دار نورثروپ هنوز هم در طراحی‌های مدرن صنعت هواپیما سازی تاثیرات زیادی دارد و الهام‌بخش نسل‌های آینده در مهندسی هوافضا می‌باشد.
