در اواخر دوره کرتاسه، حدود 66 میلیون سال پیش، دایناسورها که فرمانروایان کره زمین بودند، به طور ناگهانی و عجیبی محو شدند. بنابراین، دلیل این انقراض فاجعهآمیز، برخورد یک شهاب سنگ عظیم یا یک دنبالهدار به زمین بود اما چه بر سر این کره آمد؟ آیا این اتفاق سیاره ما را متحول کرد و باعث شکلگیری حیات جدیدی شد؟
حیات دوباره در کره زمین
طبق پژوهشهای انجام شده، اندازه شهاب سنگی که با کره زمین برخورد کرد، تقریبا برابر با شهر واشنگتن بود. همچنین، این تصادف با شدت زیادی صورت گرفت که یک قسمت از دنبالهدار فضایی به سیاره ما رسید در حالی که سمت دیگر آن در ارتفاعات بالای جو قرار داشت. در نهایت، دهانهای به قطر حدود 150 کیلومتر و عمق 20 کیلومتر که نیمی از خلیج مکزیک را پوشش میداد، تشکیل شد.
این برخورد بزرگ و با شدت بالا، دمای هوای سیاره زمین را به شدت کاهش داد، خاکستر، گرد و غبار حاصل از آن باعث تیرگی جو شد. همچنین، نور خورشید خیلی سخت به سطح زمین میتابید و سرانجام شرایط آب و هوایی بسیار تغییر یافت. در نهایت، این تغییرات متوالی بسیاری از موجودات زنده مثل دایناسورها را منقرض کرد اما بعضی از جانداران موفق شدند که خود را با وضعیت جدید سازگار کنند و از این فاجعه نجات یابند.
همچنین، پستانداران کوچک و پرندگانی که قادر بودند خود را با شرایط سازگار کنند، موفق به بقا شدند که باعث شکلگیری اجداد ما و سایر گونههای جانوری امروزی شدند. بعد از این فاجعه، میلیونها سال طول کشید تا زمین خود را بازیابی کرد. بنابراین، دمای سیاره به تدریج افزایش یافت و وضعیت آب و هوایی به ثبات رسید. در نهایت، با رسیدن نور خورشید به سطح کره و بهبود شرایط جوی، گیاهان توانستند دوباره رشد کنند و اکوسیستمها به مرور زمان احیا شدند.
سخن پایانی
در واقع، این اتفاق به ما نشان میدهد که زمین با وجود تمام تغییرات، قادر به بازیابی میباشد و میتواند شرایطی را برای تشکیل گونههای جدید ایجاد کند.