تفاوت های کلیدی بین روزه داری و محدودیت کالری چیست؟

روزه گرفتن و محدودیت کالری دو رویکرد غذایی هستند که به طور قابل توجهی بر پاسخ های فیزیولوژیکی بدن تأثیر می گذارند. درک تفاوت ها می تواند به انتخاب های تغذیه آگاهانه کمک کند.

آزمایش های انجام شده برای درک تفاوت گرسنگی و روزه داری

آزمایش گرسنگی مینه سوتا، در سال 1944 برای بررسی اثرات محدودیت کالری و در حضور 36 مرد سالم، متوسط ​​قد 178 سانتی متر، وزن 69.3 کیلوگرم انجام شد. این تست سبب ایجاد تغییرات عمیق جسمی و روانی مانند: کاهش استقامت و قدرت جسمی ، کاهش میانگین دمای بدن به 95.8 درجه فارنهایت (35.4 درجه سانتیگراد) و وسواس شدید در مورد خوراکی و رفتارهای عصبی مشاهده شده، مانند احتکار اقلام مرتبط با غذا.

آزمایش دیگر، روزه آنگوس باربیری بود که بیش از 380 روز این کار را انجام داد و فقط آب، قهوه سیاه و چای مصرف کرد. او حدود276 پوند چربی از دست داد. هیچ اثر منفی در طی آن مدت بر روی بدن مشاهده نشد و وزن آن فرد برای سالها ثابت ماند.

پاسخ های فیزیولوژیکی

روزه گرفتن در مقایسه با کمتر غذا خوردن منجر به پاسخ های فیزیولوژیکی متفاوتی می شود. دکتر جیسون فانگ خاطرنشان می کند که کاهش کالری منجر به موارد زیر می شود:

1. کاهش وزن کمتر

2. از دست دادن بیشتر توده بدون چربی (عضله).

3. افزایش گرسنگی

گرسنگی اولیه در طول روزه داری، می تواند شدید باشد اما اغلب پس از چند روز فروکش می کند. تجربیات نشان می دهد که بعد از مدت کوتاهی، این حس می تواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد. همچنین، هورمون گرلین، بر اساس الگوهای غذایی در نوسان است، سطح آن در صبح بعد از ناشتا در پایین‌ترین مقدار و در زمان‌های معمول خوردن وعده ها افزایش پیدا می کند که نشان‌دهنده انتظارات آموخته‌شده بدن می باشد.

به صورت کلی می توان نتیجه گیری کرد که روزه داری می تواند منجر به کاهش وزن قابل توجه و سازگاری فیزیولوژیکی شود. در حالیکه، محدودیت کالری، افزایش گرسنگی و از دست دادن توده عضلانی را به همراه دارد. بنابراین، برای تناسب اندام، روزه گزینه بهتری است.